دوش همه شب دوش همه شب گشتم من بر بام حبیبی


اختر و گردون اختر و گردون برده ز زهره جام حبیبی

جمله جان ها جمله جان ها بسته پر و پا بسته پر و پا


همچو دل من همچو دل من دلخوش اندر دام حبیبی

دام تو خوشتر دام تو خوشتر از می احمر وز زر اخضر


از زر پخته از زر پخته نادره تر بد خام حبیبی

نور رخ شه نور رخ شه حسرت صد مه رهزن صد ره


صبح سعادت صبح سعادت درج شده در شام حبیبی

مخزن قارون مخزن قارون اختر گردون ملک همایون


گر بدهد جان گر بدهد جان او نگزارد وام حبیبی

عام شده ست این عام شده ست این نظم سخن ها لیک تو این بین


ای شده قربان ای شده قربان خاص جهان در عام حبیبی